θακαθαλπάς

θακαθαλπάς (-άδος), ή (Α)

η όρνιθα που επωάζει, η κλώσσα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < *θακο-θαλπάς (με αφομοίωση) < θάκος* + θάλπω].